Czy wiecie kto wynalazł dynamit? Odpowiedź na to pytanie może Was bardzo zaskoczyć.
Współcześnie Alfred Nobel znany jest przede wszystkim jako fundator nagrody swojego imienia, jednak trzeba pamiętać, że to także niebanalny naukowiec i inżynier. To właśnie wyobraźni szwedzkiego wynalazcy zawdzięczamy powstanie dynamitu. Podczas swoich paryskich praktyk Nobel zetknął się z nitrogliceryną, która momentalnie wzbudziła w nim fascynację. Była to ciecz, która wybuchała m.in. w wyniku ruchu oraz podwyższonej temperatury. Z tych powodów stwarzała wiele problemów przy transporcie. Gdy mężczyzna wrócił do Szwecji, poświęcił swój czas produkcji oraz badaniu nitrogliceryny. Niestety okazał się to niezwykle żmudny i niebezpieczny proces, w wyniku którego doszło do kilku śmiertelnych wybuchów. W jednym z nich najwyższą cenę poniósł najmłodszy brat Nobla. Po wielu kolejnych próbach udało się ustalić, że idealnym dodatkiem do nitrogliceryny jest ziemia okrzemkowa. Połączenie obu składników tworzy papkę, z której można formować podłużne wałki, które zyskały miano lasek dynamitu.
Kiedy opatentowano dynamit?
W 1867 roku wynalazca opatentował nową technologię oraz wynalazek nazywany odtąd dynamitem. Wkrótce do odkryć Szweda dołączył również detonator oraz zapalnik. Pierwsze egzemplarze dynamitu składały się w 75% z nitrogliceryny oraz w 25% z ziemi okrzemkowej. Obecnie laska dynamitu składa się jedynie z 10% nitrogliceryny. Resztę składników stanowią materiały porowate, materiały palne oraz substancje wybuchowe.
