Dziesięć plag egipskich to wydarzenie znane z Biblii, ze Starego Testamentu. Zostało ono opisane w Księdze Wyjścia. Plagi zostały sprowadzone na Egipt przez Boga Jahwe, aby skłonić faraona do zgody na opuszczenie Egiptu przez Izraelitów.
Pierwszą plagą egipską było zamienienie wody w Nilu w krew ludzką:
„Aaron podniósł laskę i uderzył nią wody Nilu na oczach faraona i sług jego. Woda Nilu zamieniła się w krew. Ryby rzeki wyginęły, a Nil zaczął wydawać przykrą woń, tak że Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu. Krew była w całym kraju egipskim.” (Wj 7:20-21).
Historycy interpretują to zdarzenie w kontekście wybuchu wulkanu Thiry na Morzu Śródziemnym, między 1750 a 1550 rokiem p. n. e. Była to jedna z najsilniejszych erupcji wulkanu w okresie historycznym: spowodowała ona m.in. całkowite zniszczenie cywilizacji minojskiej, najstarszej cywilizacji na ziemiach dzisiejszej Grecji. W Egipcie zaś wypuszczenie olbrzymich ilości popiołów wulkanicznych spowodowało z pewnością wieloletnie zatrucie wód i powietrza w Egipcie. Kolejne plagi również miałyby być następstwem tej erupcji (rozplenienie się żab i ich ucieczka z obszarów wodnych, zaraza wśród bydła i zwierząt pociągowych, a także ludzi, wreszcie słynne egipskie ciemności, które z pewnością mogły zostać spowodowane pyłem wulkanicznym).