Istnieje pięć planet Układu Słonecznego, które mogą być widoczne z Ziemi i były obserwowane przez ludzi od niepamiętnych czasów. Nadawano im też nazwy od bogów różnych panteonów, m.in. sumeryjskiego i greckiego. Na przykład Grecy nazywali je: Hermes, Afrodyta, Ares, Zeus i Kronos, a Babilończycy Nabu, Isztar, Nergal, Marduk i Ninerta.
Do dzisiaj używamy nazwy zaczerpniętej od Rzymian na określenie tych pięciu planet: Mars, Jowisz, Saturn, Merkury i Wenus. Wiele wieków później, gdy zaczęto posługiwać się teleskopem, odkryto kolejne planety: Uran i Neptuna (w XVII wieku) i Plutona (w XX). Nazwano je imionami rzymskich bogów zgodnie z istniejącą tradycją. Tak samo postąpiono z innymi obiektami astronomicznymi w naszym Układzie Słonecznym, jak np. z księżycami Jowisza Europą czy Kallisto – imiona te również pochodzą z grecko-rzymskiej mitologii.
Ważne odnotowania jest, że planety nazywane są od rzymskich bogów w naszym kręgu cywilizacyjnym, ale już np. w Chinach nazywa się je np. „gwiazdą wodną” (Merkury) czy „gwiazdą ognia” (Mars).